Willy Eisenhardt wordt op 18 januari 1885 in Berlijn geboren als zoon van Morits Eisenhardt en Mathilda Regina Mesritz. In 1918 trouwt hij in Königsberg met de Poolse Elisabeth Beatrix Mez, 29 jaar oud. Zij overlijdt al in 1922. Twee jaar later hertrouwt Eisenhardt in Charlottenburg met Amy Lawinia Imberg, geboren in Berlijn op 1-3-1892 als dochter van Ernst Erich Herbert Imberg en de Engelse Florence Mary Vaughan. 

Het echtpaar Eisenhardt-Imberg woont op de Hohenzollerndamm 4 in Berlijn. Vermoedelijk op de vlucht voor het naziregime verlaten ze in 1937 met hun dochter Sigrid Lavinia Elisabeth (Königsberg 13-2-1926) Duitsland en vestigen zich in Den Haag in de Anna van Saxenlaan waar Eisenhardts zoon uit zijn eerste huwelijk, Karl Wilhelm (Königsberg 8-4-1919), al enkele jaren woont.

Vanuit Den Haag verhuist Eisenhardt, internist, in oktober 1940 met zijn vrouw naar Atelierweg/Wally Moesweg 4 in Laren. Dochter Sigrid volgt hen drie maanden later; ze gaat dan naar de HBS van het Christelijk Lyceum in Hilversum; zoon Karl Wilhelm blijft voor zijn studie in Den Haag wonen. Ook Willy Eisenhardt zelf gaat trouwens aan de studie: in mei 1941 wordt hij ook in Nederland arts.

De Wally Moesweg in Laren wordt in september 1941 verruild voor de Blaricumse Dwarslaan 2.

Zoals alle joodse inwoners van Blaricum moet het gezin Eisenhardt het jaar daarop naar Amsterdam verhuizen. Is het een poging om aan hun lot te ontkomen dat Willy en Amy Eisenhardt-Imberg zich vrij kort na de aankondiging daarvan tot het christendom bekeren en tot de Nederlands Hervormde Kerk toetreden? 

Per 4 september 1942 wordt het gezin in Amsterdam op Stadionplein 89 ingeschreven om kort daarna te verhuizen naar Krammerstraat 20I waar zoon Karl Wilhelm zich vanuit Den Haag bij zijn ouders en zijn halfzus voegt. 

Willy Eisenhardt, Amy Lawinia Eisenhardt-Imberg en Sigrid Lavinia Elisabeth Eisenhardt worden volgens de woningkaart van de Krammerstraat per 1-8-1943 uitgeschreven naar Westerbork. Op 24-8 worden ze op transport naar Auschwitz gesteld waar ze drie dagen later, op 27 augustus 1943, zijn vermoord.

Zoon Karl Wilhelm, blijft (naar ik aanneem was zijn moeder niet joods) tot 1945 in de Krammerstraat wonen en verhuist dan naar Delft. Later vestigt hij zich als zenuwarts in Zeist waar hij in 1989 overlijdt.  

Bron: ‘1942: Blaricum, haar joodse inwoners en hoe het hen verging’. https://hdl.handle.net/21.12143/301823155

Voor meer infomatie over de zoon Karl Wilhelm:

Karl Wilhelm Eisenhardt (1919 - 1989) - Genealogy